Ichtiologia i akwakultura

Warunki odbywania praktyki na I stopniu kształcenia,
kierunek -
Ichtiologia i akwakultura

 

Na kierunku ichtiologia i akwakultura, na studiach I stopnia kształcenia, studenci realizują 2 rodzaje praktyk. Praktykę I odbywają na 4 semestrze w wymiarze 4 tygodni (160 godzin) i praktykę II odbywają na 6 semestrze również w wymiarze 4 tygodni (160 godzin). Odbywanie praktyki odbywa się na zasadzie umowy o realizację praktyki, podobnie jak w przypadku innych praktyk realizowanych na Wydziale Bioinżynierii Zwierząt. Wybierając miejsce praktyki studenci korzystają z miejsc, z którymi współpracuje Katedra Ichtiologii i Akwakultury, bądź wyszukują je na własną rękę. Dydaktyczny opiekun praktyk przynależny temu kierunkowi zatwierdza propozycję miejsca w przypadku gdy spełnia wymogi programowe.

Praktyka I. Realizując praktykę I, student poznaje praktyczne wykorzystanie podstaw prawnych w zakresie zarządzania wodami płynącymi oraz kompetencje w tym zakresie przez organy państwowe i samorządowe. Uczestniczy w wydawaniu decyzji administracyjnych w zakresie powoływania obrębów hodowlanych i metod połowu. Poznaje uwarunkowania i procedury udzielania pozwoleń wodno-prawnych na usługi wodne i korzystanie z wód oraz zakres prowadzenia dokumentacji rybackiej, kontroli odłowów i zarybień. Zapoznaje się z trybem składania ofert na przeprowadzenie konkursu celem wyłonienia użytkownika rybackiego. 

Praktyka II. Studenci poprzez realizację praktyki II uzupełniają i doskonalą praktyczne umiejętności zawodowe w zakresie struktury i organizacji gospodarstw rybacko-wędkarskich, które funkcjonują w obszarze wód publicznych oraz działają w sektorze akwakultury. Zadania praktyczne dotyczą specyfiki gospodarstwa w którym odbywana jest praktyka a w szczególności sposobów zarządzania obiektem, rodzajów i form dokumentacji branżowej w tym jej obiegu zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz gospodarstwa oraz hierarchii poziomów decyzyjnych związanych z realizacją celów statutowych gospodarstwa. Ponadto działalność studenta obejmuje podstawowe kwestie bezpieczeństwa, tj. polityka prywatności, poufność dokumentacji czy obostrzenia finansowo-księgowe.

Student będąc na praktyce zdobywa umiejętności praktyczne związane z modelem funkcjonowania gospodarstw rybackich na przykładzie obiektu w którym odbywa praktykę. Poznaje innowacyjne rozwiązania techniczne stosowane w sektorze akwakultury a także na wodach otwartych oraz uczy się bezpiecznej obsługi narzędzi do połowu ryb na wodach otwartych oraz narzędzi i maszyn stosowanych w akwakulturze. Zapoznaje się ze sposobami zarządzania naturalnymi populacjami ryb w kontekście ich eksploatacji oraz aktywnych form ochrony. Analizuje skalę wpływu produkcji akwakultury na środowisko. Ważnym aspektem jest nabycie umiejętności praktycznych związanych ze specyfiką rozrodu, chowu i hodowli różnych gatunków ryb z wykorzystaniem różnych technologii w tym związanych z żywieniem (karmienie ręczne lub z wykorzystaniem automatycznych karmników, stosowanie różnych rodzajów pasz – granulowane, ekstrudowane) czy technologiami podchowu  oraz rozrodu różnych gatunków ryb.

Warunkiem zaliczenia obu praktyk (oddzielnie) jest potwierdzony fakt jej odbycia przez zakładowego opiekuna praktykanta będącego zarządzającym, właścicielem bądź wykwalifikowanym pracownikiem gospodarstwa rybackiego lub obiektu akwakultury w których realizowana jest praktyka. Kolejnym elementem jest złożenie u wydziałowego opiekuna praktyk potwierdzonego Dziennika praktyk zawierającego szczegółowy opis zrealizowanych czynności wynikających z planu praktyk potwierdzony podpisem w kartach tygodniowych wraz ze sprawozdaniem zawierającym szczegółowy opis wybranego zagadnienia z zakresu działalności obiektu w którym odbywała się praktyka i opis czynności wykonywanych przez studenta - praktykanta. Zaliczenie jest na ocenę bez egzaminu.

 

Program i cel praktyki kierunkowej - Ichtiologia i akwakultura

I stopień kształcenia

Celem praktyki I jest nabycie umiejętności w zakresie praktycznego wykorzystania podstaw prawnych w zarządzaniu wodami płynącymi w odniesieniu do kompetencji organów państwowych samorządowych w nadzorze nad wodami płynącymi i prowadzeniem racjonalnej gospodarki rybackiej, w tym przestrzeganie zapisów pozwoleń wodno – prawnych, realizacji celów statutowych obiektów hodowlanych w kontekście wymogów prawnych i środowiskowych (kryteria jakości wody, poziom i celowość zużywania środków farmakologicznych, procedury postępowania ze śniętymi rybami). W tym celu student-praktykant powinien:

  • uczestniczyć w wydawaniu decyzji administracyjnych w zakresie powoływania obrębów hodowlanych i odstępstw od zakazów (rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 listopada 2001 r. w sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie).  Dotyczy to wymiarów i okresów ochronnych ryb, wielkości boku oczek w sieciach do połowu ryb. Również metod połowu i obostrzeń wynikających z ich specyfiki;
  • poznać uwarunkowania i procedury udzielania pozwoleń wodno-prawnych na usługi wodne i szczególne korzystanie z wód, prowadzenia kontroli wywiązywania się z obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej a także wykonywanie nadzoru właścicielskiego w zakresie prowadzenia dokumentacji rybackiej, kontroli odłowów i zarybień. Dotyczy to całości procesu hodowlanego począwszy od samej technologii produkcji, poprzez sposób zarządzania rybami i jego dokumentacja a także finalnego przeznaczenia ryb (zarybienia wód otwartych, dobór metod i środków do konkretnego gatunku, przestrzeganie procedur weterynaryjnych);
  • Zapoznać się z trybem przeprowadzania konkursowych ofert na oddanie w użytkowanie obwodów rybackich i wyłonienia użytkownika rybackiego. Jest to związane z analizą formalno - prawną niezbędnej w tym celu dokumentacji, analiza ryzyka inwestycyjnego i możliwości wywiązania się z oferty, oszacowanie potencjalnych skutków odstąpienia od zawartych umów.

 

Celem praktyki II jest doskonalenie praktycznych umiejętności zawodowych w zakresie struktury i organizacji działania głównie gospodarstw rybacko-wędkarskich, funkcjonujących w obszarze wód publicznych oraz działających w sektorze akwakultury. Realizując praktykę student-praktykant poznaje:

  • kierunki rozwoju i modele funkcjonowania gospodarstw rybackich jako głównych użytkowników wód a także sektora akwakultury na przykładzie obiektów w których odbywa praktykę;
  • specyfikę gatunkową ryb, w tym stadiów rozwojowych w zależności od finalnego ich przeznaczenia (hodowla ryby handlowej, produkcja materiału zarybieniowego na potrzeby wzmacniania naturalnych populacji określonych gatunków ryb - wylęg, narybek, tarlaki, produkcja materiału obsadowego przeznaczonego do dalszej hodowli zarówno w danym obiekcie, jak i w innych gospodarstwach branżowych o podobnym profilu produkcji);
  • innowacyjne rozwiązania i trendy techniczne stosowane w sektorze akwakultury oraz gospodarowaniu na wodach otwartych. Dotyczy to optymalizacji procesu hodowlanego poprzez dobór odpowiednich metod inżynieryjno - hodowlanych jak technologia RAS - optymalizująca zużycie wody, stosowanie generatorów i wytwornic tlenu umożliwiające zwiększanie obsad ryb na jednostkę powierzchni czy objętość wody, stosowanie fotowoltaiki jako sposobu optymalizowania poboru prądu;
  • technologię wytwarzania pasz na bazie własnych urządzeń (ekstruderów) oraz receptur dostosowanych do wymogów poszczególnych gatunków i ich konkretnych stadiów rozwojowych (zróżnicowanie zapotrzebowania na białko i tłuszcz w fazie wylęgu, narybku, ryby handlowej oraz stada rozrodczego);
  • sposoby zarządzania naturalnymi populacjami ryb w kontekście ich eksploatacji, oraz aktywnych form ochrony. Oznacza to możliwość dywersyfikacji produkcji w akwakulturze (zaawansowane i nowoczesne biotechniki chowu i hodowli, zasady selekcji i wychowu tarlaków i selektów, techniki kontrolowanego rozrodu, zasady transportu i sprzedaży ryb). Dotyczy to doboru technik i sposobów produkcji ryb dostosowanych do konkretnie przyjętej ścieżki uzyskania finalnego efektu (materiał zarybieniowy, populacje samicze, ryby sterylne);
  • wykorzystanie oraz zasady bezpiecznej obsługi narzędzi do połowu ryb na wodach otwartych oraz narzędzi i maszyn stosowanych w sektorze akwakultury. Dotyczy to podstawowych kwestii bezpieczeństwa jak szczegółowe przepisy BHP i PPOŻ dostosowane do rodzaju prowadzonej działalności i wynikających z niej zaleceń;
  • skalę wpływu produkcji akwakultury na środowisko. Jest to związane ze stosowaniem technologii redukujących zużycie wody, metodami jej oczyszczania (czynnymi i biernymi), używaniem metod i środków umożliwiających nie pogarszanie jakości wody odpływowej w porównaniu z pobieraną na potrzeby funkcjonowania gospodarstwa;
  • umiejętności praktyczne związane ze specyfiką rozrodu, chowu i hodowli różnych gatunków ryb z wykorzystaniem różnych technologii specyficznych dla danego obiektu. Dotyczy to różnic w rozrodzie (spontaniczny lub z użyciem stymulacji hormonalnej, pozyskanie produktów płciowych od ryb z hodowlanego stada rozrodczego lub odłowionych w środowisku naturalnym), czy podchowie (żywienie ręczne lub z zastosowaniem automatycznych karmników, rodzaj paszy - granulowana lub ekstrudowana).

 

Zasadnicze treści programowe do opracowania sprawozdania z praktyki kierunkowej

- Ichtiologia i akwakultura

 

Sprawozdanie merytoryczne z przebiegu Praktyki I powinno zawierać opis i sposób realizacji wybranych zagadnień ujmujących nabyte umiejętności w zakresie wyżej opisanej tematyki praktyki.

 

Sprawozdanie merytoryczne z przebiegu Praktyki II powinno również zawierać opis i sposób realizacji wybranych zagadnień w zakresie wyżej opisanej tematyki praktyki.