I. Określanie wpływu niektórych czynników genetycznych i środowiskowych na wartość rzeźną zwierząt gospodarskich, ze szczególnym uwzględnieniem drobiu oraz łownych gatunków ptaków.

1. Podejmowano badania dotyczące tempa wzrostu poszczególnych składników tkankowych oraz narządów w ciele, co może stanowić wskaźnik do optymalizacji wiek odchowu (uboju) zwierząt określonego gatunku lub rasy/linii/czy mieszańców towarowych, w obrębie gatunku. Zagadnienie jest istotne zarówno pod względem poznawczym jak i praktycznym.
2. Podjęto badania mające na celu opracowanie technologii produkcji kapłonów, z uwzględnieniem diety oraz optymalizacji okresy odchowu. Pisklęta (kogutki) w typie nieśnym oraz ogólnoużytkowym, najczęściej poddawane są eutanazji tuż po wylęgu, co stanowi aktualny i trudny problemem. Z powodu uwarunkowanych genetycznie niskich przyrostów masy ciała, oraz większego zużycia paszy na jednostkę przyrostu, odchów tych ptaków z przeznaczeniem do produkcji mięsa trwa dłużej i jest mniej efektywny niż kurcząt brojlerów. Przy dłuższym odchowie kogutów, w celu uzyskania większej końcowej masy ciała, należy uwzględnić dodatkową trudność, a mianowicie wzrost stężenia testosteronu we krwi i związane z nim zmiany w zachowaniu ptaków (antagonizm, agresja). Skutecznym sposobem na wyeliminowanie problemu zmian behawioru kogutów jest kastracja – chirurgiczna lub chemiczna.  Zabieg kapłonienia drobiu stosowany jest jednak głównie w celu uzyskania mięsa o specyficznych, wysoko cenionych walorach smakowych.

II.    Doskonalenie pośrednich metod oceny wartości rzeźnej zwierząt gospodarskich (głównie drobiu i królików).

W pierwszej fazie badań, określana jest przydatność wielu cech mierzonych przyżyciowo i poubojowo, jako wskaźników umięśnienia i otłuszczenia, następnie wyprowadzane są równania regresji wielokrotnej do przyżyciowego i poubojowego szacowania zawartości mięsa, tłuszczu i kości w tuszkach.